Czy odczuwacie czasem samotność w życiu?
Czy odczuwacie czasem samotność będąc w necie?
Czy odczuwacie czasem samotność będąc w necie?
Jak wiadomo samotność może przybierać różne formy.
Jedną z nich jest także samotność rozumiana, jako pewien stan duszy, w którym ktoś nagle odczuwa, że nie jest rozumiany przez swoje najbliższe otoczenie i ogarnia go wówczas przenikliwe poczucie samotności... pustki... opuszczenia...
Ten wiersz zacząłem pisać przeszło pół roku temu. Wciąż coś w nim poprawiałem, ciągle odkładałem w czasie moment jego publikacji. Aż wreszcie przyszedł listopad i poczułem, że nadszedł czas...
Jedną z nich jest także samotność rozumiana, jako pewien stan duszy, w którym ktoś nagle odczuwa, że nie jest rozumiany przez swoje najbliższe otoczenie i ogarnia go wówczas przenikliwe poczucie samotności... pustki... opuszczenia...
Ten wiersz zacząłem pisać przeszło pół roku temu. Wciąż coś w nim poprawiałem, ciągle odkładałem w czasie moment jego publikacji. Aż wreszcie przyszedł listopad i poczułem, że nadszedł czas...
Ten wiersz mówi o samotności, jako takiej, nie precyzując dokładnie, do której z jej postaci się odnosi.
Dlatego dedykuję go tym wszystkim, którzy czasem czują się samotnie nie tylko w Sieci, ale i w życiu.
Dlatego dedykuję go tym wszystkim, którzy czasem czują się samotnie nie tylko w Sieci, ale i w życiu.
*******************
Żeglujemy
Po cyberprzestrzeni
Łapiąc w żagle
Sprzyjające
Wirtualne wiatry
Pozornie
Tak bardzo realni
A tak naprawdę
Tak bardzo ulotni
Pozornie razem
A tak naprawdę
Tak bardzo
Samotni
Po cyberprzestrzeni
Łapiąc w żagle
Sprzyjające
Wirtualne wiatry
Pozornie
Tak bardzo realni
A tak naprawdę
Tak bardzo ulotni
Pozornie razem
A tak naprawdę
Tak bardzo
Samotni
Nie trzeba
Wiele
Wystarczy
Czyjś post
Czasem
Jakiś wiersz
Który ogień
Mej wrażliwości
Wznieci
Lecz już po chwili
Gasi go
Ta okropna myśl
Przecież cały czas
Jesteśmy samotni
Samotni w życiu
Samotni w Sieci
Wiele
Wystarczy
Czyjś post
Czasem
Jakiś wiersz
Który ogień
Mej wrażliwości
Wznieci
Lecz już po chwili
Gasi go
Ta okropna myśl
Przecież cały czas
Jesteśmy samotni
Samotni w życiu
Samotni w Sieci
Loguję się
I już za chwilę
Płynę
Po mej cudownej krainie
Unosząc się
Na wirtualnej nici
Niczym
Na niewidzialnej lotni
Lecz właśnie wtedy
Dociera do mnie
Ta gorzka prawda
Jesteśmy
Tak ściśle połączeni
Tak zjednoczeni
Tak ciągle razem
A mimo to
Wciąż
Tak bardzo
Samotni
I już za chwilę
Płynę
Po mej cudownej krainie
Unosząc się
Na wirtualnej nici
Niczym
Na niewidzialnej lotni
Lecz właśnie wtedy
Dociera do mnie
Ta gorzka prawda
Jesteśmy
Tak ściśle połączeni
Tak zjednoczeni
Tak ciągle razem
A mimo to
Wciąż
Tak bardzo
Samotni