Niebiańskie łąki.

Dziś chciałbym w bardziej poetycki sposób ująć to wszystko, o czym pisałem w moim ostatnim poście.

Ten wiersz dedykuję wszystkim, którzy tutaj do mnie zaglądają - ku pokrzepieniu serc.

****************************************

Każdy z nas

Ma tylko

Jedno serce

Każdy

Tylko jedną

Duszę ma

Lecz mimo to

Nie żegnaj się

Dziś ze mną

Bo wierzę

Że kiedyś

Na niebiańskich łąkach

Spotkamy się znów

Ty i ja

Chociaż zwątpienie

Wkradło się

Do naszych serc

Chociaż nasza wiara

Bywa czasem

Taka mała

To jednak wierzę

Że niebiańskie łąki

Trwają dłużej

Niż trwa

Nasz świat

Dłużej

Niż trwa

Wieczność cała

Wierzę

Że tak jest

Wierzę

Że gdzieś tam

Czekają  nas

Nowe

Cudowne doświadczenia

Więc

Nie mów mi

"Żegnaj"

Mów zawsze

"Do zobaczenia"

Więc tańczmy radośnie

W rytmie flamenco

Chociaż powoli gaśnie

Nasze słońce

I pierwsze gwiazdy

Już się zapalają

Spójrz w górę

Czy widzisz

Tę złocistą łunę

Tam daleko

Na horyzoncie?

To znak

Że niebiańskie łąki

Na nas czekają

  

http://th.interia.pl/50,b10c835fb1743494/Hope_in_Despair_by_AnnaKirsten.jpg

Może tym razem to ja pierwszy zaproponuję oprawę muzyczną do tego wiersza.
A Wy, jeśli chcecie, możecie podać w komentarzach swoje własne propozycje.

Będzie mi bardzo miło ich posłuchać, a później je zalinkować.

   Dopisek z dn. 23.11.2008 r.

   Dziękuję Wam za wszystkie komentarze.
   Zgodnie ze złożoną wcześniej obietnicą, w dniu dzisiejszym zalinkowałem wszystkie złożone przez Was muzyczne propozycje.
   Oto one.

   To od Violinki <klik>
   To od Violi Silvestris <klik>
   To od Ptr-a Kanalii <klik>
   To od Dory <klik>
   To od Leny <klik>
   To od Krakowianki <klik>
   To od Babci Barbie <klik>
   To od Marii Dory  <klik>
   To od Lucy <klik>
   To od Dejaniry <klik>
   Dziękuję Wam za te muzyczne propozycje i przepraszam, że tym razem nie odpowiadałem na komentarze.