I to ma być sprawiedliwość?

"to on dostanie darmowe mieszkanie trzypokojowe z bieznia, tv i pelna obsluga jak w hotelu, zmiana bielizny, jedzeniem dostarczanym do pokoju, darmowa prasa, ksiazkami itd. Dozywotnio. Nigdy on nie bedzie musial jechac rano do pracy, wracac wieczorem zmeczony wiedzac ze na drugi dzien go to samo czeka., Nigdy nie bedzie sie musial bac o to czy mu pieniedzy wystarczy do konca miesiaca. Darmowa opieka zdrowotna. Do tego jeszcze jest slawny na caly swiat, wszystkie media o nim pisza. W przyszlosci w szkolach bedzie sie o nim nauczac. I TO MA BYC KARA!!!!! Czy ja to dobrze zrozumialem? Czy ten Swiat zupelnie oszalal? A takiemu Julianowi Assange czy Bradley Manningowi grozi kara smierci za to ze zdradzili swiatu jakie przestepstwa popelniaja Amerykanie w ich wojnach? Potwierdza sie stara regola: zabijesz jednego czlowieka to cie ukaraja, zabijesz wielu i uzasadnisz to politycznie to cie wynagrodza." 

Pozwoliłem sobie zacząć ten post cytując komentarz internauty o nicku "Leckter" w sprawie niedawnego wyroku norweskiego sądu wobec czynu, jakiego dokonał w lipcu 2011 roku obywatel Norwegii - Anders Breivik.

Niezorientowanym w tej sprawie przypomnę /o ile tacy w ogóle jeszcze są/, że ww. osobnik /jakoś trudno mi przychodzi nazwać go "człowiekiem"/ kierując się swoimi skrajnie nacjonalistycznymi i ksenofobicznymi pobudkami najpierw dokonał zamachu bombowego w centrum Oslo, a następnie tego samego dnia przedostał się na wyspę Utoya, gdzie przez ponad godzinę strzelał do niewinnych ludzi. 

W efekcie pozbawił życia łącznie 77 osób /8 osób w Oslo i 69 osób na wyspie/ nie licząc wielu rannych, którym jakimś cudem udało się przeżyć gehennę na wyspie.

Co tak zbulwersowało Lecktera w przedmiotowej sprawie?

Otóż Breivik został skazany na karę 21 lat pozbawienia wolności, którą to karę będzie odbywał w iście komfortowych /jak na standardy polskiego więziennictwa/ warunkach.

Jak stosunkowo łatwo policzyć, Breivik za każdą osobę, którą pozbawił życia /nie licząc rannych, z których wielu trwale okaleczył/ odsiedzi raptem 3 m-ce, jeden tydzień i dwa dni. Odsiedzi w warunkach o jakich trudno marzyć przeciętnej polskiej rodzinie, która się ciśnie w ciasnych M2 lub M3 i której z trudem wystarcza na życie od pierwszego do pierwszego kolejnego miesiąca. Breivik tego typu problemów przez najbliższe 21 lat z pewnością mieć nie będzie. 

W tej sytuacji trudno się nie zgodzić z tym, co pisze Leckter w swoim komentarzu.

A jak to się ma do polskich realiów?

Ano właśnie... kilka dni temu niezawisły polski sąd orzekł, że skazany za morderstwo i więziony przez 12 lat Czesław Kowalczyk jest niewinny, a więc może wyjść na wolność. Należy tutaj dodać, że Pan Czesław nie przesiedział tych 12 lat w podobnie komfortowych warunkach, jakie będzie miał Breivik. Bynajmniej. Zresztą sami posłuchajcie Pana Czesława jak to było u niego w areszcie, a potem zobaczcie jak będzie miał Breivik. Czy to w ogóle da się porównać?

Mimo to, w sprawie Pana Czesława można by było rzec, że "lepiej późno niż wcale".

Sęk w tym, że ponoć pan prokurator wiedział od samego początku, że Pan Czesław jest niewinny, co nie przeszkodziło mu bynajmniej skazać niewinnego człowieka.

Jak się z tym czuł?

Myślę, że nienajgorzej, skoro sumienie mu na to pozwoliło.

Tragiczne w tej sprawie jest to, że w naszym kraju są tacy prokuratorzy, jak ten, który prowadził sprawę Pana Czesława. Ludzie z gruntu zakłamani, pozbawieni sumienia, którym jest wszystko jedno winny czy niewinny, byle mieć jakieś efekty i w ten sposób budować własną karierę. Wczoraj ich ofiarą był Pan Czesław. Obawiam się, że jutro mogę to być ja lub Ty czytelniku, który właśnie czytasz ten post. I nie będzie znikąd ratunku, bo w naszych nierychliwych sądach trudno o sprawiedliwość.

Co gorsza, w polskim sądownictwie wyraźnie widać, że jednym wolno więcej niż innym. Jeśli ma się kasę albo jest się znanym dzieckiem jeszcze bardziej znanego VIP-a, wtedy żaden sąd niestraszny.

Dobrym przykładem są w tym wypadku synowie byłego prezydenta Wałęsy, z którymi polskie sądy zawsze obchodziły się, eufemistycznie rzecz ujmując, nadzwyczaj łagodnie.

Nie będę jednak do tego wracał, bo wspomniane sprawy już nieco "przycichły" /myślę, że wystarczy jeżeli dla zainteresowanych zostawię te trzy linki <klik> <klik> <klik>/.

Skoncentruję się natomiast na bardziej "świeżej", a jednocześnie dość bulwersującej sprawie, która jeszcze nie zdążyła "przyschnąć".

Oto znany dziennikarz motoryzacyjny, syn jeszcze bardziej znanego dziennikarza motoryzacyjnego, uczestniczy w 2008 r. w poważnym wypadku samochodowym, w wyniku którego życie straciła jedna osoba /nomen omen - także dziennikarz motoryzacyjny/. Jednakowoż na skutek zdrowotnych powikłań powypadkowch do dziś dnia nie może złożyć zeznać przed sądem prowadzącym sprawę tamtego wypadku "ze względu na zły stan zdrowia". 

Nie przeszkadza mu to jednak jeździć skuterem po ulicach W-wy.

Nie przeszkadza mu też w powrocie do wykonywanego zawodu dziennikarza motoryzacyjnego /tym razem jednak jeździ w samochodach jako pasażer a nie kierowca, gdyż po wypadku /jeszcze?/ nie odzyskał Prawa Jazdy/. 

Nie pytajcie mnie, jakim cudem facet może jeździć skuterem i pracować w swoim zawodzie, ale zeznań w sądzie złożyć nie może, bo od momentu gdy o tym przeczytałem, zadaję sobie dokładnie to samo pytanie.

Kilka dni temu ów znany dziennikarz motoryzacyjny znowu brał udział w wypadku, tym razem kierując skuterem. Dzięki Bogu, przynajmniej tym razem nikogo nie zabił.

Niemniej postępowanie sądowe w sprawie jego wypadku z 2008 r. trudno nazwać inaczej niż jakąś tanią farsą, kpiną z wymiaru sprawiedliwości.

I tak to się kręci...

Jednym słowem, jeśli chodzi o sprawiedliwość, mają pecha ci, którzy nie dopuścili się wielokrotnego morderstwa w Norwegii lub nie są w Polsce dziećmi VIP-ów...

Tylko czy to ma w ogóle coś wspólnego ze sprawiedliwością?

PS.

Mam jeszcze parę słów odnośnie tematu poruszonego w poprzednim poście, a więc "otwierania się na ludzi"... wszystkich zainteresowanych dalszym drążeniem tego tematu odsyłam do moich odpowiedzi na pozostawione przez Was komentarze.

Dotyczy to zwłaszcza Bellatrix, którą teraz ja z kolei "oskarżyłem" o "zamykanie się przed ludźmi" ze względu na fakt, iż nie ma zwyczaju udzielać odpowiedzi na napisane u siebie komentarze. Mam nadzieję, że w jakieś formie ustosunkuje się do tego zarzutu i nie będzie chowała głowy w piasek.
Powiedzmy, że był to niewinny rewanż z mojej strony ;)
Może i było to troszeczkę złosliwe, ale tylko troszeczkę ;)

Co do moich zamiarów zamknięcia tego bloga, to na razie nie będę go zamykał.

Nie jest to spowodowane tym, że komentujący, którzy są w opozycji do tej decyzji /tak to nazwijmy/ mnie przekonali. 

Bynajmniej.

Wynika to z faktu, że ewentualne zamknięcie bloga to jest spory problem dla obu stron, a więc i dla mnie, i dla Was.

Dla mnie, bo muszę pozbierać adresy mailowe Was wszystkich, a potem wysłać indywidualne zaproszenia, które muszę ponawiać co 3 m-ce w przypadku tych wszystkich, którzy nie mają założonego konta na Blogspocie, a jest sporo takich osób.

Dla Was - bo aby zajrzeć na tego bloga, nawet bez chęci komentowania, musicie za każdym razem się logować, a ponadto wszyscy, którzy nie mają założonego konta na Blogspocie po trzech m-cach automatycznie "wypadają" z grona zaproszonych gości /tak działa ten system/ i muszą być na nowo przeze mnie zapraszani.

Generalnie nie lubię rzucać kłód pod nogi ani sobie, ani innym, toteż przynajmniej na razie dam sobie z tym spokój.

Zresztą dobrze jest jak jest, nie ma sensu niepotrzebnie komplikować sobie /ani innym/ życia.

Najwyżej pozostanę "otwarty na ludzi" w takim samym stopniu jak dotychczas :)