Pył na wietrze...

Zamykam oczy

Tylko na chwilę

A chwila ucieka

Wszystkie moje sny

Przemykają mi przed oczami, dziwne

Pył na wietrze

Jesteśmy tylko pyłem na wietrze

Ta sama stara piosenka

Jedynie kropla wody

W nieskończonym morzu

Wszystko, co robimy

Kruszy się na ziemię

Choć nie chcemy tego widzieć

Pył na wietrze

Jesteśmy tylko pyłem na wietrze

Kansas: "Dust in the Wind" /fragment/. 

Tłum. Katsy 

Ile jest warty czyjś grób?

Takie dość brutalne pytanie chodzi mi przez cały dzień po głowie. A wszystko przez to, że byłem dzisiaj na cmentarzu i dowiedziałem się, że utrzymanie czyjegoś grobu istniejącego od 1989 roku przez kolejne 20 lat kosztuje, bagatela, 860 zł. Ale to nie koniec - okazuje się, że jeśli jest jeden pomnik obejmujący dwa groby, wówczas opłata jest podwójna, a więc 2 razy 860 zł czyli 1720 zł. Moim zdaniem niezłą forsę ciągną za dalsze utrzymanie tych grobów... podobno taką stawkę uchwaliła Rada Miasta, dlatego nie zamierzam już głosować na nikogo, kto teraz jest tam radnym...

Ale wiadomo - taka opłata to dla członków rodziny coś nadrzędnego, absolutny priorytet, ludzie mogą biedować, ale opłatę wniosą w obawie przed likwidacją grobu.

Problem w tym, że akurat ta osoba nie miała swoich dzieci i oprócz dalszej rodziny właściwie nie ma nikogo, kto mógłby opłacić te kolejne 20 lat. A ta dalsza rodzina zwyczajnie się do tego nie kwapi, bo przecież 1720 zł piechotą nie chodzi...

Co zrobić w tej sytuacji? Nie opłacenie tych kolejnych 20 lat sprawi, że grób będzie niebawem zlikwidowany, a w tym samym miejscu zostanie pochowany jakiś inny zmarły człowiek. Oczywiście można jeszcze przenieść szczątki do jakiegoś tańszego cmentarza, ale taka "przeprowadzka" też słono kosztuje.

Właściwie w grę wchodzi tylko taka alternatywa: albo ta dalsza rodzina zrobi zrzutę i zapłaci, albo grób niedługo przestanie istnieć. Jak rodzina zapłaci, będzie mieć spokój na kolejne 20 lat, po czym problem zacznie się od nowa, a jak nie zapłaci - problem zniknie, pojawi się za to świadomość, że ta konkretna osoba, która w 1988 roku jeszcze żyła, już w ogóle nie ma grobu...

Ale czy to takie straszne nie mieć grobu? 
Konia z rzędem temu, kto wskaże groby swoich przodków żyjących w XIX wieku... a jak ktoś nawet wskaże takie groby, to czy także będzie potrafił je wskazać w odniesieniu do swoich przodków żyjących 100 lat wcześniej, a więc w XVIII wieku? 
A co z grobami naszych przodków, którzy żyli 500 czy 1000 lat wcześniej? Gdzie są ich groby? Ktoś wie?

Może więc trzeba sobie zwyczajnie odpuścić te horrendalne /jak dla mnie/ cmentarne opłaty?

Przecież w końcu i tak jesteśmy pyłem na wietrze...

A jeśli coś w nas ewentualnie nie zostanie zatarte przez upływ czasu, to jest to tylko nasza dusza, a za nią żadnych opłat cmentarnych póki co nie musimy ponosić...