Kasować czy nie kasować? Oto jest pytanie.

Poprzedni post o blogochlewikach był w mojej ocenie zbyt długi, abym poruszył tam jeszcze jedną sprawę związaną z podjętą w tamtym poście tematyką. Postanowiłem zatem napisać o tym bezpośrednio w moim kolejnym poście - i oto słowo stało się ciałem :)

Chodzi o reagowanie przez gospodarza bloga na przypadki schodzenia do poziomu blogochlewika przez komentujących tam gości. Na blogach różnie z tym bywa. Jedni skrupulatnie pilnują porządku i nie dopuszczają do łamania nawet najmniejszych i najbardziej niewinnych przejawów zasad kulturalnej rozmowy. Takie blogi nazwałbym na użytek tego posta "blogami niepokalanego savoir-vivreu". Nie są to liczne blogi, ale w swojej blogowej przygodzie natknąłem się na kilka. 

Na drugim biegunie znajdują się blogi, na których gospodarz bloga nie robi absolutnie niczego, a więc w ogóle nie reaguje na to, co się na jego blogu dzieje i dopuszcza każdy komentarz bez wyjątku. Te z kolei blogi na użytek tego bloga nazwałbym "blogami wolnej amerykanki". Chciałbym tutaj od razu przestrzec przed schematem myślowym typu "no, jeśli to jest "blog wolnej amerykanki" to musi tam być niezły blogochlewik". 

Nic z tych rzeczy. 

Poziom komentowania na danym blogu zależy tylko i wyłącznie od ludzi, którzy tam komentują, a nie od posunięć stosowanych przez gospodarza. Łatwo więc /przynajmniej w teorii/ wyobrazić sobie sytuację, gdy "blog wolnej amerykanki" okaże się w praktyce "blogiem niepokalanego savoir-vivreu", a to dlatego, ponieważ żadna z komentujących tam osób nie zejdzie poniżej poziomu uznawanego na tym drugim blogu za dopuszczalny. To jak ze skokami wzwyż; pomimo tego, że poprzeczka zawieszona jest centymetr nad ziemią, żaden ze skaczących nie skacze poniżej dwóch metrów - bez oglądania się, gdzie w istocie jest ta poprzeczka zawieszona.

Zdecydowana większość blogów zawiera się jednak gdzieś pomiędzy opisanymi wyżej dwoma skrajnymi sposobami utrzymania porządku na blogu. Jedni oczywiście reagują bardziej zdecydowanie, inni z kolei są w tej kwestii bardziej tolerancyjni.

Omówmy teraz "dyscyplinujące narzędzia", jakie gospodarz każdego bloga ma do swojej dyspozycji i w każdej chwili może ich użyć, aby przywołać komentujących gości do porządku. 

Utrzymując zwyczajowo przyjętą na blogach gradację od najbardziej łagodnych po te najbardziej ostre będą to: upomnienie słowne, ewentualne powtórne upomnienie słowne z zawartą groźbą wykasowania komentarza, wykasowanie pojedynczego komentarza, wykasowanie całego wątku, uniemożliwienie dalszej rozmowy pod danym postem, wykasowanie tego posta, uniemożliwienie dalszego komentowania wybranej osobie lub kilku wybranym osobom /banowanie/, całkowite uniemożliwienie komentowania wszystkim komentującym /zamknięcie możliwości komentowania/ pod danym postem lub na całym blogu, rezygnacja z dalszego blogowania i wreszcie - wykasowanie całego bloga. 

W przypadku tych ostatnich posunięć źle się wyraziłem mówiąc o "narzędziach" - bo to są już bardziej akty desperacji. Wcale nie takie rzadkie, jak się okazuje. Myslę, że gdyby wśród blogerów, którzy porzucili lub wykasowali swoje blogi zrobić ankietę z pytaniem - dlaczego to zrobili, pewnie niemal połowa z nich wybrałaby odpowiedź "z powodu komentarzy". Znam kilka naprawdę dobrych blogów, których właściciele nie umieli sobie poradzić z komentującymi /ale muszę przyznać, że w tym wypadku komentujący atakowali na ogół autora bloga, a nie siebie nawzajem/, co kończyło się dezercją autora z danego bloga bądź też jego wykasowaniem.

Wróćmy jednak do owych "dyscyplinujących" narzędzi, jakie ma w swoim ręku gospodarz każdego bloga. Jednym z najważniejszych jest możliwość kasowania "nieprawomyślnych" komentarzy. Ma to na celu uświadomienie autorowi takiego komentarza, że posunął się za daleko i dlatego komentarz musiał zostać usunięty. Przenosząc fakt usunięcia komentarza na piłkarskie boisko można go porównać z żótą kartką.

Zdania na temat "kasować czy nie kasować komentarze" są wśród blogerów podzielone.

Oddajmy tutaj na chwilę głos dla dwójki blogerów - oto, co na ten temat mówi bloger o nicku Kamil Politowicz:

"(...)Natomiast NIGDY nie kasować komentarzy - świadczą one o poziomie rozmówcy i ich skasowanie ma skutek przeciwny do zamierzonego - inni uczestnicy dyskusji nie mogą sobie wyrobić własnego zdania i zaczynają podejrzewać właściciela bloga o manipulacje."

Z tą opinią nie zgadza się Kira:

Cóż, tutaj się różnimy. Pozostawianie chlewu w swoim blogu tylko po to, żeby reszta gości mogła wydać "wyrok" na uczestników "dyskusji", wydaje mi się co najmniej dziwne. Czy potrzebujemy osądu naszych bliźnich, by wiedzieć, co jest słuszne, a co nie?

Celowo przytoczyłem te dwie opinie, bo ta druga jest wyraźnie ZA kasowaniem komentarzy, a ta pierwsza - PRZECIW.

A jaka jest moja opinia w tej kwestii?

No cóż, muszę przyznać, że mam ambiwalentne odczucia w tej sprawie. A więc w pewnym stopniu przyznaję rację Kamilowi gdy pisze, że odbywa się to ze szkodą dla dyskusji, a jednocześnie przyznaję rację Kirze, która stoi na stanowisku, że pewnych komentarzy tolerować po prostu nie można. 

A więc w tej kwestii stoję mniej więcej pośrodku pomiędzy wspomnianą wyżej dwójką blogerów /co by chyba znaczyło, że jestem ZA, a nawet PRZECIW ;)/.

Najbardziej mi bliska w tej kwestii jest chyba zasada blogowej prewencji, która mówi, że należy uczulić komentujących gości na zachowanie pewnego poziomu komentarzy, aby nie trzeba ich było później kasować - bo w ten sposób /pod warunkiem, że taka polityka zdaje egzamin/ w ogóle unika się dylematu - kasować czy nie kasować?

Na koniec tego posta pozwolę sobie podać częściowe wyniki ankiety, która jest obecnie zamieszczona na blogu Kiry /nie zgłosiłaś swojego veta Kiro gdy napisałem, że będę chciał opublikować te wyniki u siebie, więc mam nadzieję, że uzyskałem na to Twoją zgodę :)/.

ANKIETA PT.

JAKIE DZIAŁANIA POWINIEN PODJĄĆ AUTOR BLOGA, GDY ZAUWAŻA, ŻE KOMENTUJĄCY OBRAŻAJĄ SIĘ NAWZAJEM?

1. W żadnym wypadku się nie wtrącać - 2 głosy (14%)

2. Starać się ułagodzić obydwie strony, a jeśli to nie podziała – odpuścić sobie - 2 głosy (14%)

3. Starać się ułagodzić obydwie strony, a jeśli to nie podziała – kasować komentarze - 0 głosów (0%)

4. Starać się ułagodzić obydwie strony, później – kasować komentarze, a w przypadku recydywy – banować agresora - 2 głosy (14%)

5. Dać jedno neutralne ostrzeżenie, a jeśli to nie podziała – kasować komentarze - 3 głosy (21%)

6. Dać jedno neutralne ostrzeżenie, później – kasować komentarze, a w przypadku recydywy – banować agresora - 1 głos (7%)

7. Opieprzyć tego, kto zaczął, a jeśli to nie podziała – kasować komentarze - 1 głos (7%)

8. Opieprzyć tego, kto zaczął, później – kasować komentarze, a w przypadku recydywy – banować agresora - 1 głos (7%)

 9. Nie mam zdania - 2 głosy (14%)

Liczba oddanych głosów do tej pory: 14 - wiem, że to trochę za mało głosów, aby na tej podstawie wyciągać daleko idące wnioski, ale tę ankietę podałem jako swego rodzaju głos w dyskusji na temat poruszony w niniejszym poście. Jednocześnie zachęcam wszystkich czytających ten post do wzięcia udziału w tej ankiecie /jest umieszczona po prawej stronie bloga Kiry/ - dzięki temu zwiększy się liczba oddanych głosów i wyniki będą bardziej wiarygodne.

W wyżej zamieszczonej ankiecie oddałem swój głos na opcję, która jak na razie zdobyła najwięcej głosów tj. odpowiedź nr 5: "Dać jedno neutralne ostrzeżenie, a jeśli to nie podziała – kasować komentarze". Ale gdyby w tej ankiecie padła odpowiedź "Stwarzać na blogu taką atmosferę, aby komentujący nie obrażali się nawzajem" - to bez wątpienia wybrałbym właśnie taką odpowiedź.