Trzecia rocznica katastrofy smoleńskiej.

To był ładny, bardzo słoneczny sobotni poranek. Właśnie zabieraliśmy się za konsumpcję rodzinnego śniadania, gdy nagle zadzwonił telefon...

- Słyszeliście już? Pod Smoleńskiem właśnie rozbił się samolot rządowy... włączcie TV...

Włączyliśmy... pokazywali jakieś zabagnione miejsce, gdzie uwijali się strażacy... gasili jakieś dymiące szczątki czegoś, co bynajmniej nie przypominało już samolotu...

A godzinę potem była transmisja uroczystości rocznicowych w Katyniu... pamiętam widok pustych krzeseł na których miała zasiadać polska delegacja... widok tych pustych krzeseł bardziej do mnie przemawiał niż sklecane wówczas naprędce z powodu katastrofy mowy okolicznościowe...

Właśnie mija trzecia rocznica katastrofy smoleńskiej - najbardziej tragicznego wydarzenia w dziejach III Rzeczpospolitej.

Ta katastrofa poruszyła chyba wszystkich Polaków. Zginęło 96 osób piastujących najwyższe funkcje państwowe, w tym Prezydent RP wraz z małżonką.

Oczywiście mną także to wstrząsnęło. Wiosną 2010 r. napisałem trzy posty poświęcone katastrofie smoleńskiej. Ostatni z nich pt. "Tajemnicze ostatnie sekundy lotu Tu-154M", napisany 2 czerwca 2010 r. kończył się słowami "Chyba nie muszę dodawać, że z najwyższą uwagą będę śledził dalsze postępy śledztwa w tej sprawie.".

Słowa dotrzymałem i z uwagą śledziłem dalsze postępy śledztwa w tej sprawie. O ile to w ogóle można nazwać "postępami śledztwa", a nie np. "zamulaniem tematu smoleńskiej katastrofy". Bo w mojej ocenie temat katastrofy smoleńskiej nadal spowija smoleńska mgła, przez którą trudno się przebić.

Gdy mnie ktoś dziś zapyta, trzy lata po katastrofie, co tam miało miejsce, zgodnie z prawdą odpowiem krótko: "nie wiem".

Bo faktycznie nie wiem. Nie wiem co się tam zdarzyło. Minęło trzy lata a ja wiem mniej więcej tyle samo, co wówczas, gdy pisałem ten ww. post o tajemniczych ostatnich sekundach lotu Tupolewa. Ktoś zapyta "Jak to? Trzy lata minęły, a ty niczego nowego się nie dowiedziałeś? I ty mówisz, że z uwagą śledzisz toczące się śledztwo?".  

Paradoks polega na tym, że śledzę wszystko z uwagą, ale nie mam pewności, co jest prawdą, a co za taką prawdę jest tylko uznawane, ale wcale prawdą nie jest. Nie znam faktów i nie potrafię samodzielnie oddzielić prawdy od fikcji. Lecz mam wrażenie, że fikcji na temat katastrofy smoleńskiej jest coraz więcej.

Pozornie sprawa wygląda prosto. Leciał samolot, który chciał lądować w stosunkowo gęstej mgle, zdany tylko na doświadczenie pilotów, bez wsparcia nowoczesnej techniki, gdyż akurat to lotnisko było tej techniki pozbawione /myślę tutaj przede wszystkim o systemie ILS umożliwiającym automatyczne naprowadzanie lądującej maszyny na właściwy pas lotniska/. Piloci popełnili błąd, lecieli zbyt nisko, zahaczyli o przeszkody terenowe i w efekcie samolot się rozbił. Wszyscy zginęli.

Takie są w pewnym uproszczeniu ustalenia dwóch komisji badających przyczynę katastrofy. Na pozór wszystko jest proste i logiczne. Na pozór, bo w tej sprawie jest mnóstwo rzeczy nie całkiem jasnych lub zupełnie niewyjaśnionych.

Wymienię tylko niektóre z nich.

1. Nie jest dokładanie wyjaśniona trajektoria lotu maszyny /od momentu zahaczenia o pierwsze przeszkody terenowe, aż do momentu jej rozbicia/. Dlaczego nie ma bruzdy w ziemi w miejscu, gdzie maszyna z ogromnym impetem musiała uderzyć w ziemię? A propos...pamiętacie wzór na energię kinetyczną? Dla zapominalskich przypomnę - masa razy prędkość podniesiona do kwadratu i wszystko to podzielone przez dwa, gdzie masa to ca 80 ton, a prędkość - ca 300 km/godz. - daje to w efekcie ogromną energię, zgodnie z ww. wzorem. W tym miejscu napomnę też, że ziemia w tym miejscu była bagnista i niezmrożona, a więc miękka. Nie wiadomo w jaki sposób leciała maszyna i gdzie dokładnie rąbnęła w ziemię, nie wiadomo też czy spadła przodem, bokiem czy tyłem, dołem czy górą. W dodatku prawie wszystkie połamane wyższe drzewa i krzewy, które rzekomo były w torze lotu maszyny, Rosjanie dość szybko usunęli.

2. Nieznane są przyczyny dużej defragmentacji maszyny oraz ofiar katastrofy na stosunkowo dużym obszarze; przyznam, że bardziej mi to wygląda na rozpad w powietrzu niż na wbicie się w ziemię, bo wówczas albo wszystko powinno być gruntownie zbite, wręcz sprasowane /w przypadku uderzenia w ziemię pod dużym kątem/ i dodatkowo powtykane w ziemię w jednym miejscu /co byłoby właśnie efektem dużej energii początkowej/, albo też odkształcone, pogięte i pogniecione, ale nie w aż tylu kawałkach /w przypadku uderzenia w ziemię pod małym, kątem i dalszego lotu ślizgowego po powierzchni terenu, aż do całkowitego wytracenia prędkości wskutek tarcia o podłoże i obijania wraku o przeszkody terenowe/, Tymczasem w tym wypadku brak jest bruzdy w ziemi, co by świadczyło o locie ślizgowym po powierzchni terenu, ale to z kolei budzi wątpliwości z uwagi na duży stopień defragmentacji maszyny. Nasuwa się wobec tego dość oczywiste pytanie - o co uderzyła maszyna, że aż do tego stopnia się rozpadła?

3. Powraca pytanie, które zadałem już w tamtym, ww. poście - skoro piloci zamierzali odlecieć na drugi krąg, a nie lądować /co potwierdza zapis rozmów prowadzonych w kokpicie/, zatem dlaczego dalej zniżali lot? I dlaczego mieliby tylko korzystać z radiowysokościomierza, a nie z wysokościomierza barometrycznego skoro wiedzieli o głębokim wąwozie przed lotniskiem? /co także potwierdza zapis rozmów prowadzonych w kokpicie/. Jestem kierowcą i takie zachowanie przypomina mi próbę zmiany pasa ruchu bez wcześniejszego zerknięcia w lusterko boczne... owszem, są jeszcze marni kierowcy, którzy nie patrzą w lusterko, ale przecież to nie byli byle jacy kierowcy... to byli piloci - i to jedni z najlepszych. Czy tacy ludzie mogliby aż tak pokpić sprawę?

4. Nie jest wyjaśnione skąd pochodzą strzały począwszy od 57 sekundy słynnego już filmu zamieszczonego na YT, nazwanego umownie "1,24". Mówiło się, że strzały mogą pochodzić z broni służbowej funkcjonariuszy BOR, ale broń znaleziono razem z kompletem naboi... Ktoś próbował później tłumaczyć, że to nie strzały, tylko trzask palącego się drewna... ale zbyt długo siedziałem w wojsku, a także przy rozmaitych ogniskach, aby nie umieć rozróżnić trzasku palącego się drewna od wyraźnych strzałów...

Niestety, decyzja aby powierzyć prowadzenie śledztwa Rosjanom przyniosła opłakane skutki... skandalicznie prowadzona identyfikacja zwłok powoduje teraz konieczność ekshumacji... swoją drogą nie rozumiem czemu od razu nie wprowadzono banku kodów DNA wszystkich ofiar katastrofy, aby na tej podstawie identyfikować wszystkie szczątki... z pewnością oszczędziłoby to wielu okropnych przeżyć rodzinom ofiar, a oprócz tego, oszczędziłoby tym ludziom nerwów... ktoś może powiedzieć, że to by trwało i niosło za sobą duże koszty, ale ja od razu zapytam - a ta seria ekshumacji obecnie, to nie pociąga za sobą kosztów? Gdyby od początku robiono testy DNA wtedy przynajmniej rodziny miałyby pewność, że w grobach są ich bliscy; teraz nie mają tej pewności...

Brak faktycznego laboratoryjnego badania szczątków Tupolewa oraz ofiar katastrofy i to zarówno przez Rosjan, jak i członków ekipy rządowej pominę, bo to jest zupełnie skandaliczna sprawa. Niestety, podobnie nieudolne śledztwo prowadzi obecnie prokuratura, która nawet nie potrafi dokonać prawidłowego pomiaru wysokości brzozy, w którą rzekomo miał uderzyć rządowy Tupolew.

W dodatku katastrofę od początku spowija mglista i ponura aura tajemniczych zdarzeń, wypadków i dziwnych różnorakich przypadków... Rosjanie przekazują nam pierwotnie elektroniczne kopie czarnych skrzynek, ale nie ma na tych kopiach zarejestrowanych ostatnich sekund lotu i trzeba po to jechać do Moskwy ponownie...z kolei oryginały czarnych skrzynek i wrak Tupolewa cały czas są przetrzymywane w Rosji... cały też czas zachodzą w naszym kraju dziwne samobójstwa, a dziennikarz który pisze, że stwierdzono ślady materiałów wybuchowych na wraku Tupolewa, niemal natychmiast traci pracę, prokuratura od razu to dementuje, a jakiś czas później przyznaje, że faktycznie, coś takiego we wstępnych badaniach stwierdzono... 

Słowem, scenariusz jak z ponurych filmów sensacyjnych...

Czy kiedyś te wszystkie tajemnice zostaną wyjaśnione?

Raczej w to wątpię... myślę, że katastrofa smoleńska już na zawsze zostanie owiana tą mgłą tajemnicy... 

Jak widać tajemnicza smoleńska mgła bardzo mocno przylgnęła do wraku Tupolewa i już nie zamierza go opuścić...

Tylko jedno pozostaje faktem bezspornym - to, że w katastrofie zginęło 96 osób - ludzi wybitnych i nietuzinkowych, naszych Rodaków, którzy chcieli oddać hołd innym naszym Rodakom zamordowanym przez NKWD w lesie pod Katyniem 73 lata temu...

Cześć Ich pamięci...