Mimo wszystko - wesołych świąt :)

Wszechobecna szarzyzna i zgniła jesienna pogoda nie zwiastują, że święta za pasem. A jednak kalendarz nie kłamie...

Kiedyś święta kojarzyły mi się zawsze z pięknym śnieżnym krajobrazem rozciągającym się za oszronionym oknem. Taki widok miał w sobie coś z bajki - bo w takich warunkach nietrudno już było wyobrazić sobie starszego pana odzianego w czerwoną pelerynę jadącego w wielkich skrzypiących saniach, które ciągnęły renifery. Teraz z tym śnieżnym krajobrazem za oknem bywa bardzo różnie - niestety, z prognoz meteorologicznych wyraźnie wynika, że w tym roku nie będzie nam to dane. Cóż, mówi się trudno, ale jednak szkoda... najwidoczniej pogoda, jak wszystko inne w tych totalnie zwariowanych czasach, sama też zaczyna wariować...

Kiedyś dr Brunet napisał, że wszystko spsiało i był to jeden z najbardziej gorzkich, a jednocześnie najbardziej prawdziwych postów, jakie do tej pory dane mi było czytać na łamach blogosfery.

Ani chybi - ten obecny świat nie jest już tym samym światem, w jakim było mi dane spędzić moje dzieciństwo i moją młodość. Teraz wszystko jest inne. Podobno lepsze. przynajmniej tak mówią wszyscy dokoła. Podobno jest dobrze, jak nigdy dotąd. Dziwne, bo moje zmysły mówią mi zupełnie coś innego. Dla mnie to plastikowo-celuloidowo-papierowy świat jednorazowego użytku. Tandetna chińszczyzna opanowała już cały świat. Jeśli coś się zepsuje, nie da się już tego naprawić. Można to z czystym sumieniem wyrzucić do kosza i spokojnie kupować nowe. Marketingowcy zacierają ręce. Nareszcie wszystko można spokojnie sprzedać bez wielkiego halo. Wystarczy coś celowo schrzanić przy produkcji, aby nie działało zbyt długo. Ludzie wprawdzie będą psioczyć /zwłaszcza ci starsi/, ale co im zostało: w końcu grzecznie pójdą do sklepu i kupią nowe.

Pamiętam jak kiedyś smakowały wędliny - moja pamięć przywołuje to błogie wspomnienie, ilekroć moje kubki smakowe mają wątpliwą przyjemność posmakować obecnych wyrobów wędlino-podobnych. "Szynka, 100 % szynki" zachęca mnie kolorowe metka przy jednym z takich wyrobów, co ma zdaje się tłumaczyć jego cenę - niemal dwa razy wyższą niż innych tego typu wyrobów. Ile razy widzę coś takiego zaczynam się zastanawiać, co w takim razie dają do pozostałych "szynek"? Chyba jednak wolę tego nie wiedzieć - nie jestem pewien, czy gdybym wiedział, mógłbym to spokojnie konsumować. A coś jeść przecież trzeba.

Włączam TV, a tam akurat dają wywiad z jakimś babo-chłopem. 

Cudaczny człowiek, ni to facet, ni kobieta. Za to na pewno poseł. Temat rozmowy? Swobody obywatelskie mniejszości seksualnych, rzecz jasna. Ostatnio trąbią o tym na okrągło. Zupełnie jakby w tym kraju nie było innych ważnych tematów. Patrzę przez chwilę na wywiad, ale nie słucham. Zamiast słuchać zaczynam się zastanawiać, jakim cudem ta dziwaczna postać w ogóle trafiła do Sejmu, a w konsekwencji do TV. I czy nie jest to kolejny przykład, że to nie jest już ten sam świat, w jakim kiedyś żyłem...

Zaczynam marudzić? No pewnie. Starzeję się, to dlatego. Ludzie na starość zaczynają marudzić i właśnie ich marudzenie, wspominanie minionych czasów świadczy o tym, że się starzeją. Z drugiej strony - wszyscy się starzejemy. Taka jest naturalna kolej rzeczy. Nie ma co zaklinać rzeczywistości i udawać, że jest inaczej niż jest. Po co się samemu oszukiwać w czasach, gdy wszyscy wokół i tak próbują człowieka oszukać?

No dobra, koniec z marudzeniem. Muszę wreszcie przestać marudzić, skoro czas na życzenia świąteczne.

Życzę wszystkim, którzy tutaj zaglądają zdrowych i spokojnych świąt Bożego Narodzenia.

Życzę, abyście nabrali oddechu i odpoczęli od codziennej bieganiny, abyście się zrelaksowali w cieple domowego ogniska, w miłym, rodzinnym gronie.

Życzę Wam wszystkim wesołych świąt - pomimo...