Przypowieść o niesfornym misiu.

W pewnym lesie żyła sobie gromadka zwierząt. 

Były tam zające, lisy i borsuki, było też kilka większych zwierzaków, jak wilki i rysie. 

Był też jeden niedźwiedź, którego pozostałe zwierzaki zwykły nazywać "niesfornym misiem". Bo zaiste, był to bardzo niesforny miś. A już szczególnie niesforny był dla wszystkich swoich sąsiadów, którymi było kilka zajęcy, lis i borsuk. 

Niesforny miś miał do swojej dyspozycji największą część lasu, ale ciągle mu było mało. Dlatego lubił od czasu do czasu wchodzić na terytoria należące do okolicznych zwierząt i brać ten teren w swoje posiadanie. Napadnięci sąsiedzi byli niestety zbyt słabi, aby mu się przeciwstawić. Raz czy dwa razy lis mu się postawił, ale szybko dostał od misia po pysku i od tej pory zaczął obchodzić go szerokim łukiem. Borsuk nawet nie próbował się postawić, tylko od razu mu się podporządkował. Jeśli zaś chodzi o zające, to ich zdania niesforny miś w ogóle nie brał pod uwagę. Miś liczył się trochę za zdaniem wilków i rysiów, ale te mieszkały z dala od jego terenów i starały się nie wchodzić mu w drogę.

Porządku w całym lesie pilnował pewien gajowy, ale nawet on znając awanturniczą naturę niesfornego misia starał się schodzić mu z drogi.

Jednym słowem, niesforny miś robił w swojej części lasu co chciał i nikt mu tam nie podskoczył, a jak już ktoś podskoczył, to szybko dostał po pysku, aby wiedział, gdzie jego miejsce.

Pewnego dnia w lesie rozniosła się wieść, że niesforny miś znowu wyszedł poza swoje terytorium, tym razem na teren borsuka, gdzie zajął jedną z jego nor. 

- Znowu ten cholerny niesforny miś! - pomstował lis /właśnie ten lis, który kiedyś dostał od misia po pysku/.

- Zróbcie wreszcie coś z tym misiem, jak długo jeszcze będzie napadał na nasze tereny?  - lamentowały zające. 

- Znowu ten cholerny niesforny miś... jak to dobrze, że z nim nie sąsiadujemy - stwierdziły wilki i rysie.

Zwierzęta uradziły w końcu, że poskarżą się gajowemu. 
Ten, gdy się dowiedział, obiecał niezwłoczną interwencję - i za jakiś czas widząc misia w lesie, z daleka wymownie pogroził mu palcem.

- Hurra! Gajowy jest z nami! - ucieszyły się zwierzęta.

Ale niesforny miś nadal okupował borsuczą norę.

W tej sytuacji zwierzęta zgodnie uradziły, że każde z nich będzie ostentacyjnie ignorować niesfornego misia. Postanowiły więc udawać, że go w ogóle nie widzą, a wilki i rysie solennie obiecały, że od tej pory już nie będą mówić mu "dzień dobry", nawet jeśli go kiedyś zobaczą z daleka w lesie. Zwierzęta zgodnie uznały, że taka wspólna, bardzo zdecydowana postawa wobec niesfornego misia sprawi, że uzna on swój błąd i opuści okupowaną przez siebie borsuczą norę. 
Sam borsuk też jest dobrej myśli; w dodatku jest bardzo wdzięczny wszystkim leśnym zwierzętom za okazaną solidarność i jednomyślność w swojej sprawie.

A co na to niesforny miś?

No cóż, na razie jest zajęty wyjadaniem zapasów z borsuczej spiżarni...