Alfabet wspomnień dobrego wojaka Smurffa.

Co się odwlecze, to nie uciecze...
Swego czasu dwie Panie - Kama i Sami nominowały mnie /a w zasadzie nie mnie, tylko szajbę, ale kiedyś szajba wziął za mnie jeden łańcuszek, więc teraz pora się odwdzięczyć :P/ do przedstawienia własnego alfabetu opartego na dowolnych skojarzeniach. Takie coś w odniesieniu do wszystkich możliwych skojarzeń wydaje mi się pozbawione głębszego sensu, dlatego, chcąc wypełnić tamtą nominację, postanowiłem skoncentrować się tylko na jednej dziedzinie - a mianowicie, oddałem się wspomnieniom z mojej służby wojskowej, oczywiście zgodnie z wszelkimi prawidłami, czyli poszczególone wspomnienia muszą zaczynać się na określoną literę. Pomyślałem, że taki, dość specyficzny alfabet będzie dla mnie dobrą okazją do snucia odległych wspomnień sprzed lat, a dla większości z Was będzie zapewne poznaniem czegoś nowego, co do tej pory było całkiem nieznane.

Alarmy bojowe. Dobrze zapamiętałem zwłaszcza jeden, ogłoszony zaraz po capstrzyku /vide - stosowne hasło/. Zagoniono nas wówczas na plac apelowy, po czym "przespacerowaliśmy się" w pełnym oporządzeniu /z bronią, saperkami, "strojem" chemicznym, plecakami itp./ do miejscowości oddalonej o 25 km od naszego miejsca zakwaterowania, tam był kwadransik odpoczynku a zaraz potem popędzono nas z powrotem - wróciliśmy akurat na śniadanie, potem były normalne zajęcia, dopiero po południu można było trochę odpocząć, zaś odespać - oczywiście dopiero po kolejnym capstrzyku. Kilka dni później dowiedzieliśmy się, że był to pomysł dowódcy batalionu /to taka formacja wojskowa licząca od kilkudziesięciu do kilkuset żołnierzy/, oczywiście w ramach "podnoszenia wartości bojowej" jego batalionu, jak to się wówczas ładnie nazywało.

Areszt wojskowy - mawiają, że kto nie siedział, ten naprawdę w wojsku nie był - no więc, siedziałem :P Ten okres wspominam niezwykle miło, nareszcie mogłem się wyspać za wszystkie czasy. To właśnie siedząc w areszcie zacząłem pisać moje pierwsze wiersze :P

Basen - latem obowiązywał grafik i czasem w ramach porannej zaprawy lub zwykłych zajęć moja kompania /formacja wojskowa licząca kilkudziesięciu żołnierzy/ była pędzona na basen. Z tymi zajęciami na basenie wiąże się pewne wspomnienie, gdy na moich oczach jakiś oficer rozkazał /rozkaz w wojsku stanowi polecenie, które żołnierz obowiązany jest wykonać/ skoczyć ze słupka do basenu /na głębokość 3,5 m/ jakiemuś żołnierzowi, który w ogóle nie umiał pływać /o czym ten oficer doskonale wiedział/. Facet miał przerażenie w oczach, ale skoczył - wszak otrzymał taki rozkaz. Po czym z miejsca zaczął się topić. Na szczęście dyżurny ratownik czuwał i podał mu z brzegu taki dłuuugi gruby drąg, dzięki czemu udało się temu nieszczęśnikowi jakoś dopłynąć do brzegu. Wtedy też szybko zrozumiałem, że na sam rozkaz nikt nigdy raczej nie nauczy się pływać :P

Capstrzyk - pora nocna w wojsku, która rządziła się swoimi odrębnymi prawami /vide - hasło "koty", czy też "jabole".

Diegtiarow - rodzaj ciężkiego karabinu maszynowego. Karabun był za ciężki do samodzielnego noszenia, dlatego do transportu dzieliło się go na dwie części. Zwłaszcza podstawa tego karabinu była niezwykle ciężka, dlatego do noszenia typowano tych żołnierzy, którzy mieli jakąś karę.

Elew - żołnierz szkolący się na kaprala. Coś w rodzaju "wyższej kasty" młodego wojska.

Fala - nieoficjalna gradacja wojska względem czasu przebytej służby. Z fali wynikało wiele nieoficjalnych obyczajów wojskowych, jak np. "obcinanie kotom ogonów" -vide - hasło "koty". Fala była oficjalnie tępiona przez kadrę oficerską, zaś nieoficjalnie - wspierana, bo było im to bardzo na rękę, gdyż fala utrzymywała w wojsku dyscyplinę.

Granat - wiadomo co. Granatem bojowym rzucałem tylko raz, oczywiście na poligonie. Rzucałem z transzei /to taki głęboki rów, w którym siedzą żołnierze podczas wojny :P/. Udało mi się ten rzut jakoś przeżyć :P Zawleczkę z tego granatu zachowałem sobie na pamiątkę i mam ją do dziś. Ale tamte zajęcia niestety nie zakończyły się planowo - któryś z żołnierzy wtedy spanikował i wypuścił granat z ręki, który wybuchł wewnątrz transzei...

Halucynacje - utwór grupy Republika, od którego dość często zaczynała się zaprawa poranna. Jak się wyszło zaspanym w podkoszulku na mróz, to faktycznie miało to posmak halucynacji :P

Inspekcja jednostki - w wojsku coś znacznie gorszego niż trzęsienie ziemi. Była to zapowiedzana /lub niezapowiedziana/ wizyta w jednostce wysokich rangą wojskowych /często nawet generałów/. Jeśli inspekcja była zapowiedziana - dowódców ogarniał szał porządków, polegający np. wiosną na malowaniu trawy zieloną farbą /aby nabrała "właściwych" barw :P/ zaś jesienią - np. na grabieniu liści podczas silnego wiatru /oczywiście zagrabienie liści "do czysta" w takich warunkach było absolutnie niemożliwe, ale dowódcy nie przyjmowali tego do wiadomości :P/. Jeśli inspekcja była niezapowiedziana wszystkich dowódców ogarniało głębokie przerażenie przejawiające się w ewidentnej histerii.

Jabole - zakazany trunek kupowany na "mecie" za sprzedane moro /vide - stosowne hasło/, a potem przemycany nocą przez ogrodzenie okalające jednostkę wojskową. Gdy się jabole udało przemycić /czasem były wpadki, gdy "gońca" złapał ktoś z kadry oficerskiej/ organizowane były huczne balangi, trwające czasem aż do rana. Oczywiście przywilej picia dotyczył tylko rezerwistów, gdyż koty /vide - następne hasło/ miały za zadanie co najwyżej zabawiać starsze wojsko, ale musieli to robić zawsze na trzeźwo.

Koty - młode wojsko, czyli żołnierze pierwszego roku służby. Główne zadanie kotów w ciągu dnia, oczywiście poza służbą, polegało na nieustannym sprzataniu jednostki - cznili to zgodnie z obiegowym powiedzeniem "białość uzyskuje się przez tarcie, za wyjątkiem białości strzyżonej i śnieżnej" :P. Zaś w nocy kot miał obowiązek spać przez pół godziny po ogłoszeniu capstrzyku i pół godziny przed ogłoszeniem rano pobudki, zaś resztę czasu kot przeznaczał w zależności od upodobań starszych roczników - na spanie, sprzatanie lub też "umilanie czasu" starszym rocznikom /vide - np. hasło "jabole"/.

Libacje - imprezy organizowane przez kadrę oficerską po inspekcji /vide - stosowne hasło/, na ogół suto zakrapiane.

Moro - to jest taka polowa kurtka wojskowa. Wtedy noszenie tego ubioru było dość modne wśród cywilów, zwłaszcza wśród młodzieży /chociaż było to oficjalnie zakazane/, dlatego żołnierze kradli moro na potęgę i sprzedawali je komu tylko się dało, a uzyskane w ten sposób pieniądze niemal natychmiast zamieniali na tanie wino /vide - hasło "jabole".

Normalność - nieznane pojęcie w wojsku.

O.i K. Czyli Kapral O. i szeregowy K. Stanowili dość dziwną parę. Coś jak flip i Flap - wysoki kapral i malutki szeregowiec. Kapral uwielbiał "ganiać" go przy byle okazji, a tamten znosił te wszystkie szykany z podziwu godną wytrwałością.

Poligony. Z poliganami wiąże się wiele dość szczególnych wspomnień, z których część opisałem w opowiadaniu pt. "Chabry z poligonu, czyli halucynacje muszą być".

Rezerwa - marzenie każdego żołnierza, wziętego na dwa lata "w kamasze". Jakiś czas przed pójściem do rezerwy, każdego dnia po zakończeniu obiadu waliło się głośno łyżką w stół i "meldowało" ile jeszcze dni zostało do wyjścia do rezerwy. Kadra oficerska patrzyła na to niechętnie, kogo na tym złapali, ten miał karę, dlatego trzeba było z tym "meldowaniem" uważać.

Szeregowy T. Wieczny buntownik. Wciąż uciekał z jednostki, ale po paru dniach go łapali i odstawiali z powrotem. W końcu trafił za te ucieczki do więzienia. Potem chodziły słuchy, że powiesił się w swojej celi /skąd my to znamy?/, ale nikt tego oficjalnie nie potwierdził. Faktem jest natomiast, że już go więcej nie widziałem...

Trep - w żołnierskim żargonie pogardliwe określenie używane przez żołnierzy w stosunku do oficerów i podoficerów.

Urlop - kilka dni wolnego, co się wiązało z możliwością opuszczenia jednostki i wyjazdu do domu. Urlop był marzeniem wszystkich żołnierzy bez wyjątku. Żołnierzowi w pierwszym roku służby przysługiwał urlop w wymiarze 7 dni/rok, a w drugim roku służby - 10 dni/rok. Oprócz tego można było też "zarwać" urlop w nagrodę za dobrą służbę /tzw. "urlop nagrodowy"/ oraz za oddaną honorowo krew. Dlatego wielu żołnierzy oddawało regularnie krew, byle tylko otrzymać dodatkowe dni urlopu.

Warta - inaczej służba wartownicza. Dość popularne zajęcie w wojsku. Mawiało się, że wartownik na posterunku może wszystko, bo potrafi nawet sczołgać dowódcę jednostki, jeśli go nie rozpozna. Może to i prawda, ale jakoś nie miałem po temu okazji, a szkoda :P

Yyyy... - głośniki w jednostkach wojskowych często były zepsute lub uszkodzone i wtedy emitowały coś w rodzaju przeciągniętego "yyyyyyyyyyy...".

ZOK - Zakaz Opuszczania Koszar. Jedna z kar nakładana na żołnierzy. W czasie odbywania ZOK ukarani żołnierze nie mogli dostać urlopu ani przepustki.


Na koniec warto dodać, że takiego wojska, o jakim tutaj piszę, już nie ma.
Ale ono nadal istnieje w mojej pamięci. Dwa lata służby dla ludzi wcielonych z "obywatelskiego obowiązku" jak to się wtedy mówiło, a nie z wyboru, wraz z "falą", wojskowym rygorem oraz totalnym zniewoleniem, tworzy w młodym człowieku głęboki psychiczny bunt, a co za tym idzie, niemal rozpaczliwie pragnienie wyrwania się z tego wojskowego piekła, odzyskania utraconej wolności - takie filmy jak "Kroll", czy "Samowolka" wprawdzie poruszają ten temat, ale naprawdę dobrze znają to tylko ci, którzy doświadczyli tego na własnej skórze.